12 juni 2018

Tien heldere punten om de opvang van kinderen in azc’s te verbeteren: de Tweede Kamer krijgt die vandaag aangeboden in een manifest van de Werkgroep Kind in azc.

Paul van Meenen, voorzitter van de vaste Kamercommissie Justitie en Veiligheid, ontvangt het manifest uit handen van Roxana Mirzarbandi (werkte als onderzoeksassistent mee aan het onderzoek) en Helen Schuurmans (coördinator Werkgroep Kind in azc).
© UNICEF/D.Hol

De asielopvang van kinderen kan en moet beter: dat is de oproep van de Werkgroep Kind in azc aan de politiek. In een manifest stelt de Werkgroep tien heldere verbeterpunten voor. Dat manifest wordt vandaag aangeboden aan de Tweede Kamer.

Onder de maat
‘Uit onderzoek blijkt dat de situatie van kinderen in asielzoekerscentra onder de maat is,’ zegt Helen Schuurmans, coördinator van de Werkgroep Kind in azc en kinderrechtendeskundige van UNICEF. ‘Gezinnen hebben bijvoorbeeld niet genoeg privacy, ze moeten te vaak verhuizen en kinderen krijgen te weinig hulp bij het verwerken van traumatische ervaringen. Bovendien worden niet alle kinderen in de asielopvang gelijk behandeld. Dit moet en kan beter.’

Verbetering voor kinderen
Paul van Meenen neemt als voorzitter van de vaste Kamercommissie Justitie en Veiligheid het manifest in ontvangst. In het manifest pleit de Werkgroep voor snelle stappen om de levens van kinderen in asielzoekerscentra te verbeteren. Precies op tijd, want woensdag spreekt de Tweede Kamer over bestaande plannen om de asielopvang kleinschaliger en flexibeler te maken. ‘Als politici en beleidsmakers onze tien aanbevelingen meenemen in die plannen, worden de veranderingen ook écht verbeteringen voor kinderen,’ aldus Helen. ‘Daarvoor is de politieke wil nodig het belang van kinderen voorop te stellen. Als we dat dan doen, maken we vanzelf andere keuzes. Keuzes die de asielopvang daadwerkelijk kindvriendelijker maken.’

Manifest ‘Dit moet beter!’
Zó kunnen we de asielopvang van kinderen verbeteren:

·         Geef families eigen woonruimte

·         Stop gedwongen verhuizingen

·         Meer veiligheid, met name voor meisjes

·         Activiteiten voor elke leeftijd

·         Alle kinderen passend onderwijs

·         Verbeter de toegang tot gezondheidszorg

·         Kindvriendelijke voorlichting over de asielprocedure

·         Iedere locatie een vertrouwenspersoon voor kinderen

·         Iedere locatie een medewerker verantwoordelijk voor kinderwelzijn

·         Sluit de gezinslocaties en geef uitgeprocedeerde kinderen goede opvang

Lees het hele manifest hier!

6 juni 2018

De situatie van kinderen in Nederlandse asielzoekerscentra voldoet nog niet volledig aan normen uit het VN-Kinderrechtenverdrag. Dat blijkt vandaag uit het onderzoek ‘Leefomstandigheden van kinderen in asielzoekerscentra en gezinslocaties’, uitgevoerd in opdracht van het COA en de Werkgroep Kind in azc. In Nederland wonen op dit moment ruim 7000 kinderen in asielzoekerscentra en gezinslocaties. Op laatstgenoemde opvanglocaties, waar uitgeprocedeerde gezinnen worden ondergebracht, voelt één op de drie kinderen zich niet veilig.

Gezinnen onder druk
Het langdurig delen van woonruimtes en basisvoorzieningen zoals een toilet, douche en keuken met andere gezinnen is een belangrijke oorzaak dat onderlinge relaties binnen gezinnen onder druk staan. Op sommige locaties moet meer dan 90% van de gezinnen de voorzieningen delen. Veel ouders geven aan dat hun gezinsleven onder druk staat door het gebrek aan privacy. “Deze vaders en moeders moeten de kans hebben hun kinderen zo normaal mogelijk op te voeden”, zegt Helen Schuurmans van de Werkgroep Kind in azc. “We pleiten er dan ook voor dat elk gezin een eigen woonruimte krijgt.”

Verhuizingen
Het regelmatige verhuizen geeft gezinnen onzekerheid en instabiliteit. De kinderen in de onderzochte asielzoekerscentra verhuisden gemiddeld minimaal één keer per jaar, maar er zijn grote uitschieters waarbij kinderen vijf of zes keer gedwongen moeten verhuizen. “Elke keer nieuwe vrienden, nieuwe leerkrachten en behandelingen die worden onderbroken of zelfs niet opgestart, zijn het gevolg. Kinderen hechten zich hierdoor minder snel”, legt Schuurmans uit.
Het COA heeft aandacht voor de gevolgen voor kinderen wat o.a. terug te zien is in het verhuisprotocol en het moment van verhuizen (in vakanties). “In het belang van het kind moet dit onderwerp centraal blijven staan en gekeken worden hoe  verhuizingen (nog) verder te  beperken zijn in het nieuwe flexibele opvangmodel”, zegt Sjef Robroek, Unitmanager Uitvoering van het COA.
“Sinds 2009 werkt het COA in dit verband aan een verbetering van de positie van kinderen in de opvang”, zegt Robroek. “Het leverde al concrete maatregelen en aanpassingen op die zichtbaar zijn op al onze opvanglocaties. Wij hebben geen invloed op factoren die zijn gerelateerd aan de asielprocedure en de uitkomst daarvan, maar wel op alle andere factoren. Het COA hecht grote waarde aan de samenwerking met de werkgroep en geeft prioriteit aan een veilige leefomgeving voor kinderen.”

Onderwijs en ontspanning
Uit het onderzoek blijkt dat onderwijs goed toegankelijk is voor kinderen die wonen in asielzoekerscentra. Daarvan gaat 99% naar school. Ongeveer 8 op de 10 ouders en kinderen geeft aan tevreden te zijn over de school. Het rapport signaleert wel een knelpunt in de overgang van de internationale schakelklas (voor leerlingen die geen Nederlands spreken) naar het reguliere onderwijs en doet aanbevelingen om deze doorstroming te verbeteren.
Voor jongeren is het ontspanningsaanbod te beperkt. Bijna zeven op de tien jongeren nemen (vrijwel) nooit deel aan activiteiten omdat er in de beleving van jongeren te weinig georganiseerd wordt wat ook aanslaat bij hun leefwereld. “Spelen en ontspanning lijken misschien ondergeschikt, maar het vergroot veerkracht en versterkt vertrouwen. Het is noodzakelijk voor kinderen om traumatische ervaringen te kunnen verwerken”, zegt Schuurmans. “Dit moet beter.”

Gezondheidszorg
Het onderzoek toont aan dat er tussen de locaties grote verschillen zijn in het gebruik van de geestelijke gezondheidszorg. Op één locatie kregen ten tijde van het onderzoek dertig kinderen therapie of andere hulp. Op vijf van de tien onderzochte locaties maakt geen enkel kind gebruik van geestelijke gezondheidszorg, terwijl deze wel beschikbaar is.
Op slechts drie van de tien locaties worden weerbaarheidstrainingen aangeboden aan kinderen. “Het verschil tussen de locaties is bedenkelijk omdat in alle azc’s kinderen wonen die heftige gebeurtenissen hebben meegemaakt”, zegt Schuurmans, “we pleiten voor maatregelen om uit te sluiten dat kinderen over het hoofd worden gezien en daardoor zorg missen.”

Gezinslocaties
De gesignaleerde knelpunten zijn groter bij de gezinslocaties waar uitgeprocedeerde gezinnen leven. De regels op de gezinslocaties zijn anders dan op reguliere azc’s en het leefgeld is minder. “Ieder kind in Nederland heeft dezelfde rechten, maar de kinderen in gezinslocaties krijgen nu minder kansen om zich te ontwikkelen dan andere kinderen en lijden onder hun omstandigheden. Dit is onrechtvaardig en gaat lijnrecht in tegen het VN-Kinderrechtenverdrag”, zegt Schuurmans. De onderzoekers pleiten er daarom voor om bij de nieuwe flexibele opvang deze situatie aan te passen.

• 35% van de jongeren in gezinslocaties voelt zich onveilig tegenover 10% in de reguliere azc’s. Sommige ouders noemen het verblijf in de gezinslocatie traumatisch voor hun kinderen.
• Op de gezinslocaties zegt 66% van de geïnterviewde professionals en vrijwilligers dat er te weinig aandacht is voor geestelijke gezondheidszorg, tegenover 15% bij de reguliere azc’s.
• Het lagere weekgeld leidt ertoe dat 76% van de ouders aangeeft dat het onvoldoende is om voor hun gezin te zorgen, tegenover 33% van de ouders in de azc’s.

Verbeteringen noodzakelijk
Het onderzoek laat zien dat er sinds het vorige onderzoek (2009) veel veranderd is, maar dat verdere verbeteringen noodzakelijk zijn. “Nu de staatssecretaris nadenkt over manieren om de opvang flexibeler en kleinschaliger te maken, is het cruciaal dat hij ook deze punten meeneemt”, zegt Schuurmans. “Met de aanbevelingen in de hand kan hij de opvang echt kindvriendelijk maken voor ieder kind.”

Het onderzoek werd uitgevoerd door onderzoeksbureau Avance in opdracht van het COA en de Werkgroep Kind in azc. De Werkgroep Kind in azc is een samenwerking tussen UNICEF Nederland, War Child, Defence for Children, VluchtelingenWerk Nederland, Kerk in Actie en Stichting de Vrolijkheid. In 2009 en 2014 verschenen eerder al onderzoeken van de werkgroep.

Noot voor de redactie:

Het rapport is hier te raadplegen.

Meer informatie op de site:

www.kind-in-azc.nl en coa.nl

Goes, 14 mei 2018.

Zoals u wellicht heeft vernomen in de media zal per 1 oktober 2018 het AZC in Goes zijn deuren sluiten. Nu zou dat in principe heel normaal zijn als er teveel locaties voor opvang zijn. Wij zijn van mening dat dit op deze locatie geen “normale” zaak is.

AZC Goes is namelijk een gezinslocatie. Op het AZC verblijven  rondom de 130 kinderen in de leeftijd van 0 t/m 18 jaar. Deze kinderen, vaak al meerdere keren van locatie verhuisd, hebben in het AZC in Goes een veilig ‘thuis’ gevonden. Er omheen natuurlijk een sociale omgeving opgebouwd. School, vrienden, sportclubs en verenigingen.

De kinderen leven sowieso in een moeilijke situatie. Mede omdat zij uitgeprocedeerd zijn kunnen zij ieder moment te horen krijgen dat zij terug moeten keren naar hun ‘eigen’ land. De meeste kinderen op het AZC kunnen zich weinig meer herinneren van dat land.

Volwassen personen kiezen ervoor om te vluchten naar een ander land, om welke reden dan ook. Voor de kinderen wordt gekozen!

Daarom willen wij een actie voeren om aandacht te besteden aan twee speerpunten:

– Kijken of er alsnog een mogelijkheid is dat de kinderen in hun veilige omgeving blijven. Dit door of open houden van het huidige AZC en aanvullen met andere asielzoekers.

– Kinderpardon geven aan de bewoners van AZC Goes of zelfs Nederland breed.

De actie doen wij in de vorm van een demonstratie/lawaaioptocht op donderdag 24 mei om 18:30 uur. We verzamelen bij buurthuis “De Pit”, Appelstraat 2a in Goes waarna we via het AZC in Goes richting het stadskantoor lopen.

Wij hopen dat er zoveel mogelijk mensen, scholen, verenigingen aansluiten bij deze optocht om de bewoners van het AZC te laten zien dat er mensen met hen mee leven.

Het is de bedoeling om de demonstratie niet belastend te maken voor de kinderen. Natuurlijk mogen zij wel meelopen om zich te laten horen.

Wij hopen ook op uw medewerking!

PERSBERICHT

Verdrietig nieuws voor veel kinderen in asielzoekerscentra. Door een besluit van het COA, het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers, moeten zij binnenkort weer afscheid nemen van hun vriendjes, leraren, vrijwilligers en hun omgeving. De Werkgroep Kind in azc vindt het onbegrijpelijk dat wederom aan de rechten van honderden kinderen voorbij wordt gegaan en roept de regering op eerdere toezeggingen na te komen.

Lees hier het onderzoek naar de schadelijke effecten van de verhuizingen: ‘Ontheemd: De verhuizingen van asielzoekerskinderen in Nederland’. 

Ondanks eerdere toezeggingen van de staatssecretaris om geen schoolgaande kinderen in asielzoekerscentra (azc’s) meer te verhuizen, werd gisteren bekend dat het COA opnieuw elf azc’s wil sluiten. Alleen al vanuit Goes worden volgens mediaberichtgeving 63 asielzoekerskinderen verhuisd omdat de gezinslocatie dicht gaat. De Werkgroep Kind in azc roept de staatssecretaris op om woord te houden en voor deze kinderen een duurzame oplossing te zoeken.

Eerder was de Werkgroep Kind in azc nog zeer verheugd dat de staatssecretaris een motie van de ChristenUnie, nu één van de regeringspartijen, overnam. Het uitgangspunt van het beleid zou worden om gezinnen met kinderen in de asielprocedure, waarvan de kinderen zijn begonnen met school, niet meer te verhuizen. Het overnemen van deze motie betekende een einde aan de extra schade die deze, toch al kwetsbare kinderen, werd toegebracht.

Toen zei Joël Voordewind van de ChristenUnie: “Ik ben blij dat de staatssecretaris eindelijk bereid is om de verhuizingen te stoppen wanneer kinderen naar school gaan. Ik hoop dat dit de asielkinderen eindelijk rust geeft zodat zij vrienden kunnen maken en zich veilig kunnen voelen.” De motie van de ChristenUnie werd ook onderschreven door GroenLinks, de SP en D66.

Nu blijkt dat er in de praktijk helemaal niets is veranderd. De verhuizingen van schoolgaande kinderen gaan door. Helen Schuurmans, coördinator van de Werkgroep Kind in azc: “Er moet direct opheldering komen van de staatssecretaris hoe de verhuizing van de 63 kinderen in Goes, en van de vele andere kinderen uit nog eens 10 azc’s, in lijn is met het beleid om geen kinderen meer te verhuizen. Na het eerder dit jaar sluiten van het azc in de voormalige Bijlmerbajes en het verhuizen van die gezinnen naar opnieuw een tijdelijke locatie blijken het loze woorden te zijn geweest. Dat is onverteerbaar. Er wordt met de kinderen, docenten en vrijwilligers gesold.”

De Werkgroep Kind in azc deed eerder onderzoek naar de verhuizingen. Nederlandse kinderen verhuizen gemiddeld 1 keer in de tien jaar. Kinderen in asielzoekerscentra verhuizen gemiddeld 1 keer per jaar. Dit is zeer schadelijk voor hun ontwikkeling. De opgebouwde band met docenten en hulpverleners gaat verloren. “In feite start voor de betrokken mensen nu een soort rouwproces,” zegt Ad Vis van scholengroep Albero in de krant PZC.

Een woordvoerder van het COA laat in de krant weten dat nog niet bekend is waar de gezinnen uit het Goese asielzoekerscentrum heen gaan. Schuurmans: “Dit klinkt als een ondoordacht plan. De kinderen krijgen dit slechte nieuws te verwerken zonder dat duidelijk is waar zij nu weer naar toe worden verhuisd. Kinderen zijn geen postpakketjes. De regering leek dit te beseffen. Het is de hoogste tijd dat eerdere beloftes worden nagekomen.”

Wat is Time4You?
VluchtelingenWerk Nederland is ook belangenbehartiger van vluchtelingkinderen. VluchtelingenWerk heeft zich via verschillende projecten voor deze kwetsbare groep ingezet. Inmiddels is een breed scala aan kennis, ervaring en middelen opgebouwd. Het is nu zaak om deze expertise structureel in te zetten binnen onze organisatie. Daarvoor is het project Time4You. Time4You begeleidt deze kwetsbare doelgroep door middel van voorlichtingen en bijeenkomsten. Zo krijgen kinderen de informatie, aandacht en ruimte die zij nodig hebben en handvatten om sterk en zelfverzekerd in hun schoenen te staan.

Wat doet Time4You?
Voorlichtingen en Time4You-bijeenkomsten
Tijdens de voorlichtingen bespreken wij met de kinderen over de asielprocedure, hun rechten en het leven in Nederland. Wij maken gebruik van speciaal voor deze kinderen ontwikkelde voorlichtingsmaterialen om met de kinderen het gesprek aan te gaan. Zo is er bijvoorbeeld een voorlichtingsfilm over de asielprocedure en het leven in een azc.

Daarnaast kunnen de kinderen tijdens de wekelijkse Time4You-bijeenkomsten terecht voor informatie en met al hun vragen. Zo kunnen kinderen hun onzekerheden delen en op adem komen. Onze vrijwilligers zijn getraind om problemen te signaleren en de kinderen zo nodig door te verwijzen.

Ook is er de website www.tell-me.nl,  waar interactie centraal staat: hier kunnen kinderen met elkaar in contact komen en vragen stellen aan deskundigen. Ook kunnen ouders en professionals er relevante informatie vinden.

Juridische ondersteuning
Het project Time4You geeft juridische ondersteuning bij de asielprocedures van gevluchte kinderen. Doordat kinderen vaak met hun ouders reizen op hun vlucht, is er minder aandacht voor hun individuele positie. Door hier juist aandacht voor te hebben, worden eventuele zelfstandige asielmotieven van de kinderen vroegtijdig gesignaleerd. Tevens wordt samengewerkt met betrokkenen bij de asielprocedure met als gezamenlijk doel de positie van kinderen in de asielprocedure te versterken.

Expertmeetings
Om de belangen van kinderen in azc’s goed te kunnen behartigen en hun positie in de asielprocedure duidelijk te krijgen organiseren wij expertmeetings. Daar brengen wij professionals, experts en de overheid bij elkaar om te spreken over de knel- en verbeterpunten in de positie van kinderen. Tijdens deze bijeenkomsten worden hier door de betrokken partijen afspraken overgemaakt.

Met wie werken we samen?
Time4You wordt gefinancierd door AMIF (Asiel-, Migratie- en Integratie Fonds) met cofinanciering van (donateurs van) VluchtelingenWerk. Daar waar nodig maken we gebruik van de expertise en deskundigheid van partnerorganisaties.

TeamUp, een gezamenlijk project van War Child, Save the Children en UNICEF Nederland voor gevluchte kinderen in Nederland, is hard op zoek naar professionele en enthousiaste vrijwilligers die drie uur per week gevluchte kinderen in Nederland willen begeleiden.

Kinderen die moeten vluchten voor oorlogsgeweld maken vaak vreselijke dingen mee in het thuisland en tijdens het vluchten zelf. De onzekerheid en stress stopt in Nederland niet. Kinderen moeten vaak verhuizen, worden gescheiden van vrienden en voelen de angst van hun ouders die zich bezighouden met de onzekere asielprocedures. Als een gevolg hiervan is het zelfvertrouwen van de kinderen vaak laag, zijn ze bang, druk of snel boos. Ze hebben veel moeite met nieuwe vrienden maken. Zonder aandacht te besteden aan de sociaal emotionele behoefte van gevluchte kinderen, ontstaan problemen die in een eerder stadium voorkomen kunnen worden.

Daarom besloten War Child, Save the Children en UNICEF Nederland hun jarenlange ervaring en expertise te bundelen in ‘TeamUp’ om samen gevluchte kinderen in Nederland bij te staan.

TeamUp biedt gestructureerde recreatieve sport-, spel- en bewegingsactiviteiten aan kinderen tussen de 6 en 18 jaar in Nederlandse opvanglocaties. Zo kunnen kinderen zich ontspannen, hun nare ervaringen een plek geven en weer even kind zijn. De activiteiten worden op vaste tijden gehouden en zijn opgezet om kinderen structuur, stabiliteit en vertrouwen in zichzelf en in anderen te geven. Goed opgeleide vrijwilligers spelen daarbij een cruciale rol.

Kinderen tijdens activiteiten TeamUp. Fotograaf Daniel Maissan.

Maar liefst 150 professionele vrijwilligers geven op dit moment de TeamUp-activiteiten op twintig locaties. Om zoveel mogelijk gevluchte kinderen de mogelijkheid te geven mee te doen aan de activiteiten van TeamUp is er een grote behoefte aan professionele en enthousiaste vrijwilligers.

Vrijwilliger TeamUp: ‘’Het begeleiden van de activiteiten van TeamUp is altijd het hoogtepunt van mijn week. Het mooiste is dat kinderen tijdens de activiteiten weer echt even kind kunnen zijn. Ze kunnen alles vergeten en helemaal opgaan in het spel. Verder geeft TeamUp mij de mogelijkheid mezelf te ontwikkelen. Voordat je van start gaat met de activiteiten word je getraind door TeamUp. De training richt zich op de achtergrond van de kinderen, de problemen waar ze tegenaan lopen en wat je kan doen wanneer je dit signaleert. Eenmaal van start gegaan, vinden er nog aanvullende trainingen plaats. TeamUp neemt maar een paar uur in de week in beslag maar voor deze kinderen maakt het een wereld van verschil.”

Geïnteresseerden van 21 jaar en ouder die voldoen aan het profiel kunnen zich nu aanmelden via: http://www.warchild.nl/vacature-teamup

Afgelopen dinsdag publiceerde Het Parool over het besluit dat alle bewoners van het azc aan de Wenckebachweg per 1 januari verhuisd moeten zijn, omdat de locatie dan gaat sluiten. Probleem is dat deze mensen, die tijdens hun asielprocedure al op meerdere opvangplekken zaten, wéér naar een tijdelijke locatie gaan. Met name voor de zeventig kinderen, extra kwetsbaar door hun lange en vaak traumatische reis, is een stabiele omgeving van belang, zegt Helen Schuurmans van de Werkgroep Kind in azc. Er moet voor hen een structurele woonplek komen.

Veelvuldig verhuizen tijdens de asielprocedure is nog altijd standaard praktijk in het Nederlandse opvangsysteem. Al sinds een groot onderzoek uit 2009, waaruit bleek dat kinderen gedurende hun asielprocedure soms wel tien keer werden overgeplaatst, heeft de Werkgroep Kind in azc vaak om verandering gevraagd van het systeem. Steeds noemt de politiek ‘goede redenen’ waarom het bij herhaling verhuizen van mensen echt niet anders kan. Lange tijd was het argument dat het aantal mensen dat in Nederland bescherming zoekt ongekend hoog was en dat alle zeilen bijgezet moesten worden. Dit argument gaat nu niet meer op. De kinderen aan de Wenckebachweg moeten het azc juist verlaten, omdat het gaat sluiten vanwege de afname van het aantal asielzoekers.

Het gaat aan de Wenckebachweg – de oude Bijlmerbajes – om ongeveer zeventig kinderen met hun ouder(s). Zij worden nu wéér gedwongen te verhuizen, naar opnieuw een tijdelijke locatie. Veel kinderen die hier wonen, zijn kwetsbaar door de traumatische ervaringen die zij hebben meegemaakt in hun land van herkomst of tijdens hun vlucht. Juist deze kinderen hebben een stabiele omgeving nodig. Het tegenovergestelde gebeurt; de kinderen worden door heel Nederland gesleept en het eindstation is voor de meesten nog niet in zicht. Terwijl uit onderzoek blijkt dat verhuizen schadelijk is voor de ontwikkeling van deze kinderen.

Nu al hebben de kinderen merkbaar last van alle onrust. Een van de vrijwillige activiteitenbegeleidsters op de locatie vertelt: “Afgelopen tijd waren de kinderen veel drukker. Je merkt dat ze licht ontvlambaar zijn en vaker ruzies ontstaan. Ook bij de kinderen die eerst heel rustig waren.”

Verhuizen heeft grote impact op de kinderen in het azc. Naast vrienden raken kinderen ook andere vertrouwde mensen in hun omgeving kwijt: de juf, de dokter, de vrijwilligers in het centrum. Maar het gaat niet alleen om sociale contacten die stokken. Het schooljaar van kinderen wordt onderbroken, soms meerdere malen, medische behandelingen worden stopgezet, verwerking van trauma’s lukt maar beperkt en echte integratie komt niet op gang. Sommige kinderen ontwikkelen door de vele verhuizingen zelfs psychische en psychosomatische stoornissen, die bovenop de stress komt van hun vlucht. Deze ervaringen kunnen pas een plek krijgen als kinderen zich veilig voelen in een stabiele omgeving.

Volgens het Kinderrechtenverdrag hebben alle kinderen in Nederland dezelfde rechten en dient bij alle maatregelen die kinderen betreffen het belang van het kind voorop te staan. Vluchtelingenkinderen zijn per definitie extra kwetsbaar. Zij zijn volledig afhankelijk van het land waar ze aankloppen voor bescherming.

Daarom roept de Werkgroep Kind in azc, een coalitie van kinderrechtenorganisaties, op om met een structurele woonplek te komen voor de kinderen aan de Wenckebachweg. En wel nú. Staatssecretaris Harbers is daar verantwoordelijk voor.

Gelukkig hebben beleidsmakers al enig begrip voor het probleem van het vele verhuizen. Tijdens de begrotingsbehandelingen, afgelopen donderdag (30 november) kondigde de staatssecretaris het programma ‘Flexibele Asielketen’ aan, waarvan ‘het zoveel mogelijk voorkomen van onnodige verhuisbewegingen onderdeel uitmaakt’. Dat is geweldig nieuws en, mits goed uitgewerkt, een stap in de goede richting om de problemen voor kinderen te beperken. Alleen is dit plan pas in het voorjaar gereed. Te laat voor de kinderen in het azc aan de Wenckebackweg, die dan misschien alweer aan hun vólgende verhuizing toe zijn, omdat hun nieuwe woonlocatie ook weer van tijdelijke aard is.

Als het azc aan de Wenckebachweg open kan blijven tot de gezinnen die daar verblijven een huis hebben gekregen of tot hun asielaanvraag is afgewezen, is dat veel beter voor de kinderen. Als werkgroep vragen we het COA alles op alles te zetten om zo snel mogelijk te werken. En als er dan toch echt geen andere oplossing is dan voortijdig sluiten, laat dan in elk geval hun volgende locatie niet ook weer van tijdelijke aard zijn.

DEN HAAG 11-10-2017, De Werkgroep Kind in azc is verheugd over enkele positieve voornemens van het nieuwe kabinet om te werken aan kleinschalige opvang en het voortdurende verhuizen van kinderen te beperken. “We maken ons echter wel zorgen dat het kabinet onderscheid gaat maken tussen verschillende kinderen in de asielopvang. Ieder kind heeft recht op goede opvang”, zegt Helen Schuurmans, coördinator van de werkgroep.

De Werkgroep Kind in azc roemt het voornemen om te komen tot kleinschalige opvang in de buurt van gemeenten waar asielzoekers ook gehuisvest zullen worden. “Eindelijk! Want kleinschaligheid is heel belangrijk voor het gevoel van veiligheid van kinderen en voor het behoud van gezinsstructuren”, zegt Schuurmans. “We zijn positief over dit voornemen en bespreken graag met het kabinet hoe we kinderen zo kindvriendelijk mogelijk kunnen opvangen.”

Een al jarenlang bestaand probleem in de Nederlandse asielopvang is dat het systeem zo is ingericht dat kinderen vaak moeten verhuizen en daardoor structuur kwijtraken, vriendjes verliezen, hun schoolcarrière telkens onderbreken en medische of psychosociale behandelingen moeten stopzetten. “De grootste winst in het regeerakkoord zit in de belofte dat met deze nieuwe kleinschalige aanpak schoolgaande kinderen in principe niet meer hoeven te verhuizen. Dit is écht een randvoorwaarde om deze kwetsbare groep kinderen een toekomst te bieden.”

Niet voor alle kinderen in asielzoekerscentra
Het nieuwe kabinet wil dus echt iets verbeteren voor kinderen in azc’s in Nederland. Daar lijkt goed over nagedacht, maar In het regeerakkoord staat dat de opvang wordt verbeterd voor kinderen die ‘kansrijk’ zijn, maar niet voor kinderen wiens aanvraag ‘weinig tot geen kans van slagen heeft’. Dat mag niet betekenen dat de huidige situatie, waardoor kinderen onnodig beschadigd worden, voor deze laatste groep blijft bestaan. “Het kan toch niet zo zijn dat een deel van de kinderen wel in grotere centra wordt gehuisvest en moet blijven verhuizen?”, aldus Schuurmans.

Ondersteuning nodig
Kleinschalige kindvriendelijke opvang op één plek moet voor álle kinderen realiteit worden. Kindvriendelijke opvang betekent kleinschalig en op één plek, met informatie over je situatie, toegang tot en continuïteit van onderwijs en gezondheidszorg, opvoedondersteuning voor je ouders en mogelijkheden om je te ontspannen en even kind te zijn.

Een goed voorbeeld van een belangrijke voorziening voor kinderen is TeamUp. Deze activiteit voldoet aan een eerste levensbehoefte van kinderen: spelen en structuur. Alle sport-, spel- en bewegingaactiviteiten zijn gebaseerd op sociaal emotionele thema’s en hebben een dieperliggend doel. Spelenderwijs leren de kinderen omgaan met bijvoorbeeld boosheid, angst en stress. Door op vaste dagen in de week TeamUp aan te bieden wordt er structuur gecreëerd in het leven van kinderen, waardoor zij zich veiliger voelen, iets hebben om naar uit te kijken en kunnen ze even kind zijn. Bovendien kan zo gesignaleerd worden welke kinderen meer hulp nodig hebben

Motto
“Bij ‘het motto ‘vertrouwen in de toekomst’ moest ik meteen aan Samira denken, een stoere Syrische meid die tijdens haar vlucht lange tijd in Turkije in een fabriek moest werken”, zegt Helen Schuurmans, Coördinator van de Werkgroep Kind in azc. “Pas toen ze in Nederland -na gezinshereniging- eindelijk weer naar school kon, kreeg ze weer hoop dat er voor haar ook een toekomst is. Die hoop gunnen we ieder kind in de opvang. Zonder onderscheid”.

Werkgroep Kind in azc

Gerrit van der Berg, Persvoorlichter
M:+31 623979551

De Kindertelefoon is er voor alle kinderen en jongeren van 8-18 jaar die in vertrouwen willen praten.  Dus ook voor vluchtelingenkinderen. Je kunt met ons bellen en chatten of een bericht plaatsen op de website.

In het nieuwe filmpje wordt uitgelegd hoe het werkt:

Als je met ons belt of chat, praat je met een speciaal getrainde Kindertelefoon-medewerker. Zij luisteren naar je. Op deze website kun je ook een bericht posten of zelf reageren op andere kinderen en jongeren.

Van alle kinderen op de vlucht krijgt maar de helft basisonderwijs en een kwart van de kinderen in de middelbare schoolleeftijd gaat naar school. Dat staat in het net gepubliceerde rapport UNICEF-rapport ‘Education Uprooted’.

Doa’a is gevlucht vanuit Raqqa en verblijft nu in een vluchtelingenkamp waar ze voor het eerst in vier jaar weer les krijgt. © UNICEF/UN075312/Souleiman