De rubriek ‘Kind aan het woord’ biedt plaats aan verhalen, tekeningen en foto’s van asielzoekerskinderen zelf.
Yousef 10 jaar
Tweeëneenhalf jaar geleden kwam Yousef in Nederland aan, na zijn vlucht uit Irak. Het was in een periode waarin er meer mensen naar Nederland vluchtten en er was niet genoeg plek in de azc’s. Daarom hebben Yousef en zijn moeder en broertje eerst een paar weken op verschillende plekken in Nederland van sporthal naar sporthal gereisd met een bus. Lees verder.
Mohammad, 12 jaar
Mohammad is 12 jaar oud en woont op het azc in Musselkanaal. Mohammad is met zijn ouders, en twee broers en twee zussen gevlucht uit Eritrea en is nu al bijna twee jaar in Nederland. Inmiddels woont hij nu acht maanden in azc Musselkanaal. Omdat het azc Musselkanaal dicht gaat moet Mohammad weer verhuizen Lees verder.
Shahed (onder) 8 jaar en Mohanad (rboven) 6 jaar
Shahed is een meisje van acht jaar oud. Haar broertje, Mohanad, is zes jaar oud. Ze zijn gevlucht uit Syrië. Ze wonen nu al 3 jaar in azc Musselkanaal. Daarvoor zijn ze al vier keer verhuist: Mohanad: “Ik wist niet waarom we weer moesten verhuizen. Er kwamen bussen en daar moesten we in gaan zitten maar ik wist niet waar ik heen ging”. Lees verder.
Amjad 12 jaar
“Op een dag vertelde mijn moeder dat we moesten vluchten uit Aleppo. Al maanden hoorden we van de oorlog, maar nu waren ook wij niet meer veilig. Eerst gingen we naar Turkije. Lopend staken we de grens over. We hebben drie jaar in Turkije gewoond: mijn ouders, mijn broers, mijn zusje en ik.” Lees verder.
Akhrat 16 jaar
“Ik kwam naar Nederland toen ik 6 jaar oud was. Mijn jeugd bracht ik door in een asielzoekerscentrum. Dat is een afschuwelijke plek om op te groeien. Ik heb me er nooit veilig gevoeld. Opgroeien in een asielzoekerscentrum betekent dat je omgeven bent door mensen die gestrest, depressief en gefrustreerd zijn. Ik moest altijd oppassen. Zelfs de kleinste dingen konden uitmonden in een gevecht, iets wat vaak gebeurde.” Lees verder.
Alaa 15 jaar
“Door de stromende regen en tot onze enkels in de modder liepen we in het bos. Mijn kleren en rugtas waren doorweekt en daardoor loodzwaar. Ik had geen idee waar ik heen moest en was bang. Mijn broer liep ergens anders in de groep. En daar raakten we elkaar kwijt. Het was eng, maar we moesten doorgaan om eindelijk de grens tussen Servië en Kroatië over te kunnen.” Lees verder.
Siromi 15 jaar
“Toen we uit Sri Lanka weg moesten, gingen we met een auto, een vliegtuig en een vrachtwagen. Ik weet niet of we in een ander land zijn geweest voordat we in Nederland kwamen. Ik was bang, want ik wist niet waar we heen gingen. Een ‘agentschap’ heeft ons geholpen en we moesten hen geld betalen.” Lees verder.
