Verlegen kwamen ze de dansvloer op. Kinderen van een jaar of 10, net afkomstig van school. Van de gezichtsuitdrukkingen was duidelijk te zien dat ze geen idee hadden wat ze te wachten stonden.
Vorige week vrijdag vond de eerste van een reeks workshops plaats op de gezinslocatie in het Brabantse Gilze. De workshops zijn een initiatief van het Nederlands Danstheater (NDT) in samenwerking met onze partner Stichting de Vrolijkheid.
Iedere workshop begint met een kick-off waarin de kinderen kijken naar een choreografie van een van de NDT-dansers. Een prachtige dans, waarbij de steen in de ruimte tot schrik van de kinderen langzaam tot leven kwam…
Na de choreografie werden de kinderen zelf door de docenten spelenderwijs uitgedaagd om zich te wagen aan moderne dans. Het resultaat?
Een unieke verbinding tussen de jonge deelnemers en de professionals van het NDT. Een verbinding waar vertrouwen en vooral veel plezier maken samen kwamen.
Kinderen op de vlucht hebben vaak veel meegemaakt. En ook is de situatie in de opvang, zeker op gezinslocaties, de laatste tijd vaak onder de maat.
Maar waar een kind ook vandaan komt of wat ze hebben meegemaakt, dat deed even niet ter zake. Eenieder, inclusief ikzelf, had alleen maar aandacht voor elkaar en de dans. En dat met de opperste concentratie.
Dat opvang zoveel meer is dan een bed of een schoolplek werd me andermaal duidelijk. Door projecten als deze kunnen kinderen zich even onttrekken aan de werkelijkheid en gewoon even lachen en genieten.
Zo kan een kind gewoon weer even kind zijn.
Ties Huis in ’t Veld, coördinator van de Werkgroep Kind in AZC
