Rapport ‘Kind in het centrum’
In de periode 2007 – 2009 is door kinderrechtendeskundige Karin Kloosterboer onderzoek gedaan naar de situatie van kinderen en gezinnen in asielzoekerscentra in Nederland. Dit onderzoek – getiteld ‘Kind in het centrum; Kinderrechten in asielzoekerscentra’ – is uitgevoerd in opdracht van het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA), Stichting Kinderpostzegels en UNICEF Nederland.Uit dat rapport bleek dat de opvang van kinderen (en gezinnen) die in Nederland asiel aanvragen niet overeenstemt met de eisen die het Kinderrechtenverdrag stelt.
Sinds de publicatie van het rapport zijn er op enkele gebieden verbeteringen doorgevoerd. Maar op veel terreinen voldoet de situatie nog niet. Onder andere op het gebied van (sociale) veiligheid, stabiliteit en continuïteit in woon- en leefsituatie, toegang tot onderwijs, informatievoorziening, gezondheidszorg, psychische hulp/begeleiding en recreatie zijn de geconstateerde knelpunten nog niet verholpen. Lees hier het rapport.
Centrale vragen in dit onderzoek waren:
- Hoe is het voor kinderen om op te groeien in een azc?
- Hoe verhoudt deze situatie zich tot het Kinderrechtenverdrag?
Het onderzoek inventariseerde de algehele situatie van kinderen in azc’s en bracht dat in beeld. Daarbij werd met name gekeken naar onderwerpen waar kinderen mee te maken hebben: gezin en opvoeding, wonen, recreatie, spel en vrije tijd, onderwijs, gezondheid, veiligheid, de asielprocedure, financiën en participatie.
Voor dit onderzoek zijn gesprekken gevoerd met kinderen en ouders in azc’s, zijn deskundigen geconsulteerd en is er literatuuronderzoek gedaan.
Resultaten onderzoek
De hoofdconclusie van het onderzoek is dat de situatie van kinderen in azc’s in Nederland niet voldoet aan de eisen die het Kinderrechtenverdrag stelt. De knelpunten rond alle onderwerpen hangen nauw met elkaar samen en vormen – mede door hun opeenstapeling – een ernstig gevaar voor de ontwikkeling van kinderen.
Het onderzoek levert op alle leefgebieden een overzicht van knelpunten op. De belangrijkste en meest fundamentele zijn:
- De lange duur – veel gezinnen verblijven jarenlang in de opvang, omdat de asielprocedure niet is afgerond. Ze verkeren in onzekerheid of ze in Nederland mogen blijven. De opvang is niet ingericht op dat langdurige verblijf.
- Het vele verhuizen – kinderen en hun ouders moeten vaak verhuizen en dat heeft gevolgen op allerlei terreinen.
- Het ontbreken van informatie – meestal hebben kinderen en ouders geen of onvoldoende informatie over hun situatie, waardoor ze niet weten hoelang die zal duren en wat (on)mogelijk is.
In het rapport worden 65 aanbevelingen gedaan om de situatie van kinderen in asielzoekerscentra te verbeteren en om die in lijn te brengen met het Kinderrechtenverdrag.
U kunt het volledige rapport en de samenvatting downloaden.
